Bekijk de tekstversie van dit leesfragment.‘ Wat kan ik voor je inschenken, Pollie?’ Mama kwam er altijd te. Er trok een rimpel in haar voorhoofd. - Tante Pol streek haar jurk glad en staarde peinzend in de ver Nieuwsgierig keek ik haar aan. ‘ Wat bedoel je?’ den. - Ze zuchtte even en frunnikte in gedachten aan haar armban Net nu we zo lekker bezig zijn, is er iets vreemds aan de hand.’ anders, somberder. Ook haar stem werd zachter. ‘ Helaas… ‘ Ja, fantastisch dus,’ zei ze nog eens, maar het klonk plotseling met haar nagels op de rand van de tafel. en te verkopen. Fantastisch toch?’ Ze viel even stil en tikte bruidswinkel hee een jurk aan ons gegeven om te showen hier in de buurt doen mee en schenken kleding. Zelfs de supermooi en weet je wat het leukste is? Alle kledingwinkels is het niet. Maar door de gordijnen valt dat niet op. Het wordt de schuur een beetje opgelapt hadden en ach, helemaal gelukt ‘ Tsja …’ mompelde tante Pol. ‘ Het duurde wel even voor we zien bewegen. Dus bleef ik nu liever veilig op een afstandje. lang geleden, want Niek had er op een dag een donkere schim dan wat vage schaduwen zagen we nooit. Dat was trouwens gluurden af en toe door de raampjes vol spinrag en stof. Meer komen. Opa vond dat we daar niets te zoeken hadden. We De oude schuur? Daar mochten Niek en ik eigenlijk niet gen!’ - podium en gisteren hebben we prachtige gordijnen opgehan schuur gebruiken voor de modeshow. Er staat al een geweldig de voorbereidingen, zelfs opa. We mogen namelijk zijn oude de pot voor de pilotendag. Veel mensen helpen al mee met vandaar de modeshow. Alles wat we daar verkopen, gaat in allerlei activiteiten. Maar ja, dat kost natuurlijk wel geld en Bijzonder, hè. We maken er een speciale pilotendag van met het toch wel leuk, hè Suus?’ Tante Pol keek van mij naar mijn glas en weer terug. ‘ Je vindt mijn limonade. Net zo lang tot ze bijna over de rand golfden. Supersnoezig? Dat meende ze niet! Ik blies boze rimpels in te passen. Hij is echt supersnoezig.’ afgesproken,’ besloot tante Pol. ‘ Ik neem ’m morgen mee om Ze deden net of ze me niet hoorden. ‘ Dat over die jurk is dus lajurkje te showen, maar ja, je kunt niet alles, hè.’ - derbrak ik haar snel. ‘ Dan heb ik helaas geen tijd om dat ga - ‘ Ik kan natuurlijk ook gewoon de hapjes rondbrengen,’ on en….’ een mooi lint invlecht– dat staat zo leuk bij dat lange haar, ning had. ‘ Als ik dan eens een visgraatvlecht bij haar maak en - ‘ Natuurlijk doet ze mee,’ zei mama, alsof ik geen eigen me Serieus? Ik verslikte me bijna in een hap cupcake. gezien. Wit met een grote groene strik aan de voorkant.’ mag showen? Ik heb een geweldig galajurkje in jouw maat de toen omhoog. ‘ Had ik trouwens al gezegd dat jij ook mee - ‘ Hmm… waar was ik?’ Tante Pol liet een stilte vallen en veer den aan tafel zat. - Ik knikte, wat nog best lastig was als je met je kin op je han hoofd en hoestte. ‘ Oeps, gloeiend heet.’ Tante Pol nam een grote slok van haar thee, kreeg een rood lekkers. Maar gelukkig bakten we er altijd wat extra. die met mooi weer openging voor iedereen die trek had in iets bakken. Ze waren eigenlijk om uit te delen in onze theetuin, - met cupcakes door. Die hadden mama en ik vanmorgen ge Tante Pols aandacht was weg. Ze wilde thee en gaf me de schaal . niet kon gebruiken op het verkeerde moment tussendoor. Als je haar net even 9 8 seerd. En dat ga ik nu dus doen! Niet zomaar alleen voor de - van genieten. Maar ik heb er nog nooit eentje zelf georgani Tante Pol glunderde. ‘ Geweldig hè, die shows. Ik kan er echt en een mooie sprong wilde maken. je bijvoorbeeld net ondersteboven aan de duikelstangen hing op te zitten. Daar kon je alleen maar achter blijven haken als kreeg, maar er hoefden voor mij echt geen glitters of strikken show. Oké, kleding was handig omdat je het anders koud Ik knikte. Ah, ging het die kant op. Niet echt mijn ding, zo’n tige jurken, strikken, glitters en hoge hakken?’ - ‘ Heb je weleens een modeshow gezien? Zo eentje met prach waren nooit saai. ‘ Tuurlijk.’ De ideeën van tante Pol, daar had je wat aan. Die ren?’ - naar me toe. ‘ Ik ben met zo’n leuk idee bezig. Wil je het ho tafel. Ze tikte enthousiast met haar hak op de vloer en boog ‘ Luister.’ Tante Pol ging zitten en schoof haar stoel aan bij de ‘ En bedankt, tante, voor de coupe ellende,’ lachte ik. op piekte. met haar handen door mijn lange haar, zodat het alle kanten wijl ze zich losmaakte uit mijn omhelzing. Ze woelde wild - ‘ Ah, mijn favoriete nichtje.’ Tantes armbanden klingelden ter lingsparfum op: appelbloesem. - ‘ Dag tantetje.’ Ik snoof even. Ze had vandaag weer haar lieve knuel. Maar zelf roetsjte ik snel naar beneden en gaf haar een stevige daarbuiten). Niek bleef boven, ik had niet anders verwacht. nen. De liefste tante van het hele westelijk halfrond (en ver - Klabam! zei de deur van ons oude dijkhuis. Tante Pol was bin andersom. nen links naast haar grijze sandalen had gezet in plaats van wereld, uit de Verenigde Staten, Canada of Nieuw-Zeeland. Sommigen komen zelfs helemaal van de andere kant van de Ze komen bijvoorbeeld uit Engeland of Polen om erbij te zijn. graag willen zien wat er hier met hun vader of opa gebeurd is. uitgenodigd om naar ons dorp te komen. Je snapt wel dat die borden. We hebben de families van de neergestorte piloten is om in vrijheid te leven. Maar het gaat niet alleen om die ‘ Jazeker. Die borden herinneren ons eraan hoe bijzonder het ‘ Hmm,‘ zei ik. ‘ Borden. Nou ja, leuk.’ gen. Zou dat niet gaaf zijn? - varkentje. En pony’s natuurlijk, die je de hele dag kon verzor voorbeeld, met echte ezels en kamelen en zo’n klein schattig - het goede doel moest zijn. Een kinderboerderij starten bij bij voorstellen. Ze had beter even aan mij kunnen vragen wat Ik keek tante Pol glazig aan. Borden? Ik kon me er niet zo veel die borden gaan we dus sparen.’ waar een vliegtuig is neergestort en wie erin zaten. En voor beurd, willen we borden neerzetten. Daarop kun je dan lezen - neergestort hier in de buurt? Op de plekken waar dat is ge weet toch dat er in de Tweede Wereldoorlog vliegtuigen zijn Maar dit keer is het voor iets speciaals, iets van vroeger. Je ‘ Eh, nee,’ tante Pol lachte. ‘ Allemaal goede ideeën natuurlijk. uit de oceanen.’ Of nee, misschien wel voor het weghalen van de plastic soep den in het asiel? Voor de voedselbank, net als de vorige keer? - ‘ Waar is het voor?’ vroeg ik nieuwsgierig. ‘ Voor de zwer on antieke ets. deksel op een pan. Of, in haar geval, als een oud zadel bij een Ja, tante Pol en het goede doel, die hoorden bij elkaar als een lol natuurlijk. Nee, voor het goede doel, dat snap je.’ 7 6 - stond. Of als mama beneden in de hal haar rode hakschoe ook als de boter in de koelkast een stukje te ver naar achteren niet. Maar ja, dit soort dingen viel alleen Niek op. Hij zag het haar schouder bungelen, maar een oorbel? Nee, die zag ik Ik zoomde op haar in. Ze had een grote groene strandtas om dere vergeten zijn?’ - ‘ Tante Pol hee maar één oorbel,’ zei hij toen. ‘ Zou ze de an zodat hij half over het kozijn bungelde. broer kantelde het raam verder open. Hij hees zich omhoog, - Ik schoof een paar centimeter naar links en mijn tweeling mijn schouder. ‘ Schuif es op. Mag ik ook nog wat zien?’ Niek duwde tegen men rond zwaaien én nog adem overhouden ook. - Daarop kon je gewoon hard de straat uit etsen, met je ar Misschien, maar ik had toch liever een ets zonder karakter. tjes van vroeger hebben karakter. Die doe je niet zomaar weg.’ - tante daar maar eens van. Niet te doen. ‘ Nee Suus, die karre Echt hè, haar ets was rijp voor de sloop, maar overtuig mijn beneden. Het grind spatte hoog op onder haar dikke banden. bocht, slingerde een beetje en sprintte toen ons pad af naar boog ver naar voren over haar zware stuur. Ze nam een grote Op mijn tenen zag ik precies een stukje van de dijk. Tante Pol oude verroeste trampoline. Niemand anders in ons dorp had een ets die klonk als een skrrr, skrrrgg. Ja, het kon niet missen, daar was tante Pol. open, waardoor er een vreemd geluid naar binnen waaide: ronde raam van Nieks zolderkamer. Het stond een stukje ‘ Ze komt eraan!’ Ik sprong overeind en sprintte naar het hoge Hoofdstuk 1 5 Alle rechten voorbehouden Foto’s overige: Vliegeniersmuseum Fort Vuren. Foto’s: ‘ Herinneringsbord’, pag. 126. ‘ Vlaggen’, pag 127. ‘ eepot’, pag. 128 Annette van de Plas. Foto: ‘ Spi re’, pag. 128 Pixabay. Nico van Ganzewinkel. Foto: ‘ ank you boys’, pag. 126 Illustraties: Irene Berbee Tekst: Annette van der Plas IS B N 978908780442 © 2019 Buddy Books Sunny Twins - De geheime schuilplaats buddy books DE GEHEIME SCHUILPLAA T S SUNNY T W INS met illustraties van Irene Berbee Annette van der Plas De geheime schuilplaats Sunny Twins 1